куда

επίρ.

1. ερωτ. που; προς τα που; για που;•

куда вы идёте? που πηγαίνετε;•

куда ты спешишь? για που βιάζεσαι;

2. ερωτ. γιατί; προς τι; για ποιο σκοπό;•

куда вам столько денег? τι θα τα κάνεις τόσα λεπτά;

3. αναφ. όπου•

куда назначат, туда и поеду όπου με διορίσουν, εκεί και θα πάω•

куда ни... όπου και να... куда ни спрятался... όπου και να κρύφτηκε... куда бы ни было όπου και να ήτανε.

4. (με συγκρ. β. επιθέτων και επιρρημάτων) σημαντικά, ασύγκριτα, πολύ•

куда лучше πολύ καλύτερα (που ή πόσο καλύτερα).

5. πολύ, κατά πολύ. || αλλού•

куда можно куда нельзя αλλού επιτρέπεται, αλλού δεν επιτρέπεται.

|| (αντίρρηση ή αδύνατο)•

везде грязь куда тут работать! παντού βρωμιά, πού να δουλέψεις εδώ!

εκφρ.

куда Макар телят не гонял – πολύ μακριά, στου διαβόλου τη μάνα•

хоть куда – (απλ. ) λαμπρός, άριστος, άψογος, έχει όλα τα χαρίσματα ή όλα τα καλά.